Στα συμβόλαια του Scardon (1271) ο εκδότης επιλέγει το advocatus Longo ως ιδιότητα, ενώ στα συμβόλαια του Marcello (1280) και Pizolo (1300) οι εκδότες επιλέγουν το Avogarius Longo ως βαπτιστικό όνομα. Από τα συνολικά ωστόσο στοιχεία για το πρόσωπο και πιο ειδικά από το γεγονός ότι φέρει τον τίτλο maestrus (magister), το avogaro φαίνεται ότι είναι ιδιότητα, η οποία κατέληξε και όνομα/προσωνύμιο.